Schizofrenia (z greckiego schizo - rozszczepion, phren - rozum). Jest to często spotykana choroba psychiczna, która rozpoczyna się zwykle między 15 - 25 rokiem życia. Nie jest jedną chorobą, ale ogólną nazwą wielu różnych psychoz o rozmaitej etiologii i bardzo zróżnicowanym obrazie klinicznym i rokowaniu. „We współczesnych klasyfikacjach traktuje się je jako symptomy, czyli grupy objawów, wśród których najistotniejsze dotyczą zakłóceń obrazu rzeczywistości, a szczególnie własnej osoby”. Istotą schizofrenii jest uszkodzenie, rozszczepienie struktury osobowości. Zjawiska rozszczepione spostrzega się zarówno w ramach poszczególnych funkcji psychicznych chorego, jak i pomiędzy tymi funkcjami:
Rozszczepienie pomiędzy światem zewnętrznym a wewnętrznym światem chorego - autyzm
Rozłam pomiędzy treściami myślowymi pacjenta a otaczającą go rzeczywistością - dereizm
rozdźwięk pomiędzy reakcjami uczuciowymi i mimicznymi z jednej strony a czynnościami myślowymi - paratymia i paramimia
rozszczepienie w obrębie czynności myślowych - rozkojarzenie -wtedy logika wypowiedzi chorego jest dziwna i niezrozumiała, wg Blaukera jest to myślenie autystyczno - niezdyscyplinowane.
Chory nie ma poczucia choroby, albo jest ono niejasne, izoluje się od otoczenia, jest dziwaczny. Często występuje charakterystyczne dla schizofrenii załamanie się linii życiowej chorego, który niejednokrotnie porzuca naukę lub pracę, oddając się bezczynności lub zajęciom mało produktywnym.
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.